ฉันเพิ่งรู้จักดอกแคนาเมื่อไม่นานมานี้ก็ตอนไปเที่ยวบ้านน้องสาว เห็นคุณลุงคุณป้านั่งเก็บดอกไม้ริมทางเท้าถนนหลักในหมู่บ้าน ตอนนั้นยังงงๆ อยู่ว่าเขาเก็บอะไร เก็บไปทำไม พอได้คุยกับคุณลุงที่เดินสวนกันถึงรู้ว่า ดอกไม้สีขาวที่ร่วงเกลื่อนสนามหญ้าและพื้นถนนนี้เรียกว่า ‘ดอกแคนา’
ดอกมันกินได้นะหนู กินสดก็ได้ ลวกกินกับน้ำพริกก็ได้ ลาบก็ได้ แซบคัก
ดอกแคนาสีขาวบานสะพรั่งเต็มต้น เป็นสัญญาณธรรมชาติว่าเข้าสู่ฤดูร้อน ต้นแคนาเป็นไม้ขนาดกลาง ส่วนใหญ่ขึ้นอยู่ตามหัวไร่ปลายนาจึงมีชื่อเรียกว่า ‘แคนา’ เริ่มออกดอกราวเดือนมีนาคม-พฤษภาคม ดอกสีขาวรูปทรงคล้ายแตร มีกลิ่นหอมอ่อนๆ พอถึงฤดูกาลดอกแคนาจะบานเต็มที่ช่วงกลางคืนราวตี 2 ตี 3 และร่วงหล่นลงสู่พื้นดินในช่วงเช้าตรู่ให้ได้เก็บกิน ต่างจาก ‘แคบ้าน’ เป็นไม้ยืนต้นขนาดเล็กที่แต่ก่อนคนนิยมปลูกไว้ริมรั้ว จะเริ่มออกดอกตูมสีขาวหรือแดงทรงคล้ายพระจันทร์เสี้ยว ช่วงปลายฤดูฝนต้นฤดูหนาว ชาวเรานิยมเก็บมาแกงส้ม แกงเลียงกินแก้ไข้หัวลม (อาการไข้ที่เกิดขึ้นช่วงเปลี่ยนฤดู)